Brusselse daklozencrisis is gevolg van falend beleid en massamigratie
Type
Nieuws
frederik.pas@v…
wo, 04/16/2025 – 13:26
Het Vlaams Belang reageert verontwaardigd op de bekendmaking van de recente cijfers over dak- en thuisloosheid in Brussel. Volgens de tellingen van november vorig jaar zijn er bijna tienduizend dak- en thuislozen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, wat een stijging van 25 procent in twee jaar tijd betekent. “Dit is het resultaat van een jarenlang falend beleid en een ongebreidelde migratie”, zegt fractievoorzitter in het Brussels Parlement Bob De Brabander. “Stelselmatig OCMW voor gans de wereld spelen leidt vroeg of laat tot collectieve verarming.”
De recente telling van de Brusselse organisatie Bruss’help toont een schokkend beeld: bijna tienduizend mensen in Brussel leven zonder vast dak boven het hoofd, wat overeenkomt met een vijfde van de Belgische daklozenpopulatie. Een probleem dat niet uit de lucht komt gevallen, maar zijn oorsprong vindt in politieke keuzes die haaks staan op het belang van de eigen bevolking. Er moet vooreerst gekeken worden naar het federale niveau. “Zonder terugkeerbeleid is er geen immigratiebeleid. Mensen worden aan hun lot overgelaten, belanden in de criminaliteit of leven als parasieten op kosten van de samenleving”, aldus De Brabandere. “Maar ook het Brussels niveau gaat in die logica mee: straffeloosheid, gratis opvang en verheerlijking van de asielzoekersstatus zijn maar enkele voorbeelden van hoe men in de hoofdstad structureel meewerkt aan deze steeds groter wordende crisis.”
“Tienduizend daklozen in het Brussels Gewest is een ‘fait divers’ voor de beleidspartijen”
Uit de dakloosheid geraken is geen gemakkelijke klus, erkent het Vlaams Belang. Correcte hulp en begeleiding krijgen en beroep mogen maken op de sociale voorzieningen is van cruciaal belang. “Echter stellen we vast dat de Brusselse Regering, gedomineerd door het jarenlange socialistische wanbeleid, daar nogmaals verantwoordelijk voor is. Wonen in Brussel is haast onbetaalbaar geworden en de sociale huisvestingmarkt verkeert in een diepe crisis”, vervolgt De Brabandere. “Wanneer de lijst kandidaat-huurders langer is dan het aantal beschikbare woningen, dan zou men verwachten dat er kordaat wordt omgesprongen met het toekennen van deze voorzieningen. Dat is in Brussel niet het geval: wie een sociale woning bemachtigt, kan er nagenoeg levenslang in blijven wonen. Van controle op mogelijke buitenlandse eigendommen bij een voornamelijk allochtone populatie is al helemaal geen sprake”.
Dat het aantal daklozen met 25 procent gestegen is op twee jaar tijd zou bij de zelfverklaarde ‘barmhartige’ beleidspartijen alarmbellen moeten doen rinkelen. Wil men deze neerwaartse trend omkeren en daklozen effectief uit de miserie halen, dan is het vijf voor twaalf om structurele hervormingen door te voeren. “Een migratiestop met een effectief terugkeerbeleid, het voorbehouden van sociale voorzieningen voor mensen met een wettige verblijfsvergunning en het controleren van sociale huurders op mogelijke fraude zijn alvast enkele noodzakelijke maatregelen”, concludeert De Brabandere. “Echter vrees ik dat de situatie nog niet dramatisch genoeg is voor de politieke elite in Brussel. Mijn voorstellen werden weggestemd in het Brussels Parlement.”
Bob De Brabandere
Brussel
Daklozen
Massa-immigratie
Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Gewicht
0
Brusselse daklozencrisis is gevolg van falend beleid en massamigratie